‘Het is beter zonder geloof, veel beter,’ zei Franca Treur eens in een gesprek – na de verschijning van Dorsvloer vol confetti – met Jan Siebelink en Maarten ’t Hart, eveneens van hun geloof gevallen schrijvers.
Fotosynthese
Fotosynthese 4 - De vreugde van de menigte
Menno Hartman
Propaganda voldoet aan wetmatigheden, een ervan is dat voor twijfel geen rol is. In de vele, vele Chinese propagandafoto’s die je in China tot zeer recent zag, zoek ik dan ook altijd naar een heel klein detail dat op te vatten valt als verholen kritiek.
Fotosynthese 3 De relativiteit van het beeld
door Sharon Hagenbeek
Aangezien deze rubriek geïnspireerd is door het werk van Rudy Kousbroek (en dan met name zijn Fotosynthese-serie: Opgespoorde wonderen, Verborgen verwantschappen en Het raadsel der herkenning), is het niet meer dan logisch om hier ook stil te staan bij zijn werk.
Fotosynthese 2 De bezegelde slavernij
door Sharon Hagenbeek
Een paar jaar geleden ontving ik een brief van een goede vriend met een bijzonder postzegelvel erop. Op een van de postzegels stond dit schilderij, De dans van de Tapuya indianen van Albert Eckhout.
Achtergrond bij de achtergrond 1
Menno Hartman
Een van onze recensenten – Sharon Hagenbeek – stelde een vraag naar de achtergrond van het plaatje dat deze maand als achtergrond van de site dienst doet. ‘Mag ik de suggestie doen om op die pagina te schrijven wat die achtergrond is, want het is een interessant plaatje en ik vroeg me af waar het was of het een literaire betekenis had.’
Recent
19 december 2017
18 december 2017
15 december 2017
14 december 2017
13 december 2017
12 december 2017
Literair Nederland - 10 jaar geleden
21 april 2009
Recensie 'Kruis en kraai' - A.F.Th. van der HeijdenDoor Jessica Brouwer
Het oeuvre van elke romanschrijver verraadt diens opvattingen over de romankunst. In Kruis en kraai. De romankunst na James Joyce (2008) maakt A.F.Th. van der Heijden zijn poëtica expliciet. In briefvorm geeft hij vervolg aan vervlogen gesprekken met zijn vroegere redacteur, wijlen Anthony Mertens, door hem andermaal deelgenoot te maken van zijn gedachten over de roman, zoals eerder een decennium lang in Café de Zwart aan het Spui.