Italia: La dolce vita, maar niet zonder un po’ d’amaro
Wie aan Italië denkt, denkt aan la dolce vita. Het zoete leven.
Italia: La dolce vita, maar niet zonder un po’ d’amaro
Wie aan Italië denkt, denkt aan la dolce vita. Het zoete leven.
Recensie door: Rein Swart
Sappige impressie van een modern hoofdstedelijk milieu
Een schrijver laat altijd meer zien dan hij denkt, schrijft Marja Pruis in Kus me, straf me. Dat geldt ook voor Karel Wasch die in bedekte termen vertelt over zijn jeugd. Het is al snel duidelijk dat die zich afspeelt in Amsterdam. De Tempel waarin de gymnasiast Werner samenkomt met zijn vrienden, kan niet anders zijn dan Paradiso en ook boekhandelaar Gert Braat en zijn zoon Walter zijn vanuit de verte herkenbaar.