In een interessante bijdrage op deze website over hedendaagse westerse auteurs die over Rusland schrijven, noemt Anky Mulders ook Pieter Waterdrinker: ‘Wie wel eens wil weten hoe het leven vandaag de dag in Rusland eruitziet maar geen zin heeft in droge kost kan bij de fictie van Ruslandcorrespondent en –kenner Pieter Waterdrinker terecht.
Tim Parks
Met afgewend gezicht
Recensie door Lodewijk Brunt
Op het strand van Blackpool verliest Thomas zijn massief gouden trouwring. Voordat hij ging zwemmen had hij hem afgedaan, als hij uit zee komt, is het ding spoorloos verdwenen. Ik heb hem aan jou gegeven, zegt hij tegen Mary, zijn echtgenote.
Oogst week 26
Door Ingrid van der Graaf
Deze week in de oogst twee heruitgaven bij uitgeverij Polis van literaire grootheden, een nieuwe editie van literair tijdschrift Liter en een nieuwe roman van Tim Parks.
Uitgeverij Polis, die sinds kort ook Het liegend konijn uitgeeft, komt met een bloemlezing van teksten van de illustere kunstenaar Pier Paolo Pasolini (1922-1975).
De woordenvloed van een taalvirtuoos
Recensie door Anky Mulders
Tim Parks lezen staat zo ongeveer gelijk aan het doorstaan van een vliegende storm. Taal is op alle fronten zijn vakgebied en dat is aan zijn teksten te merken. Met groot enthousiasme racet deze virtuoze auteur door zijn ervaringen en denkbeelden en lardeert ze in Waarom ik lees met ondersteunende bewijzen.
'Italie op het spoor' met Tim Parks bij de SLAA
Agenda
Donderdag 27 juni is de schrijver Tim Parks te gast in het NRC-café voor een interview met Jasper Henderson over zijn nieuwste boek, Italië op het spoor.
Treinreizen door het leven van de Italiaan
Recensie door Adri Altink
Wie in de jaren ’60 van de vorige eeuw per trein door Nederland reisde kent ze nog wel: de metalen plaatjes onder de ruit met in drie talen de waarschuwing om niet uit het raam te hangen.
Recent
19 december 2017
18 december 2017
15 december 2017
14 december 2017
13 december 2017
12 december 2017
Literair Nederland - 10 jaar geleden
09 maart 2011
Recensie: De Belegering van de Jonker - Karel WaschRecensie door: Rein Swart
Sappige impressie van een modern hoofdstedelijk milieu
Een schrijver laat altijd meer zien dan hij denkt, schrijft Marja Pruis in Kus me, straf me. Dat geldt ook voor Karel Wasch die in bedekte termen vertelt over zijn jeugd. Het is al snel duidelijk dat die zich afspeelt in Amsterdam. De Tempel waarin de gymnasiast Werner samenkomt met zijn vrienden, kan niet anders zijn dan Paradiso en ook boekhandelaar Gert Braat en zijn zoon Walter zijn vanuit de verte herkenbaar.