Ik dacht dat er op deze wereld wel eens één iemand zou kunnen zijn die heel erg behoefte heeft aan iets moois, iets schoons, iets helders iets prachtigs. Aan woorden die kloppen en niets anders teweeg brengen dan zachtheid, compassie en mededogen nadat er al teveel woorden als verzengende lava over de wereld werden uitgebraakt en waar iedereen als door een zika-mug gestoken op reageerde.
Vikram Seth
Recent
19 december 2017
18 december 2017
15 december 2017
14 december 2017
13 december 2017
12 december 2017
Literair Nederland - 10 jaar geleden
25 oktober 2010
Recensie door: Rein SwartFonkelend proza uit de binnenlanden van Zuid-Afrika
Het eerste verhaal Eens was ik begint met de zin: ‘In mijn vorige leven was ik een Strandloper.’ Hiermee wordt niet de watervogel bedoeld, maar – volgens het begrippenlijstje achterin – mensen die aan de zuid- en westkust van Zuid-Afrika woonden op het moment dat de blanken daar arriveerden.
Ook de volgende zinnen zijn veelzeggend:
‘Daar komt mijn aardsheid vandaan, mijn drang tot overleven.